Bye Uri - bruise almighty
Door: Jorien
Blijf op de hoogte en volg Jorien
13 Februari 2010 | Australië, Melbourne
hoi allemaal,
hier een update vanuit een regenachtig Melbourne!
Vorige week heb ik het boerderijleven gedag gezegd. De afgelopen weken stonden daar vooral in het teken van schapen scheren, ze behandelen tegen luizen en vliegen, ze ontwormen en in mijn geval blauwe plekken verzamelen. Hoe het komt weet ik niet, maar met schapen werken leverde me veel blauwe plekken op. En heb ook weer mijn 'verpleegkundige' kant kunnen gebruiken, aangezien een hechting los was geschoten en ik haar opnieuw mocht hechten. Nou gaat dat niet zo precies als bij ons mensen. Ongeveer 1 cm vanaf de rand van de wond, zeer grove naald en hechten maar!
Dat hele scheren gedoe is best stressvol voor die schapen. Eerst worden ze binnengebracht door ons. Vervolgens minimaal 36 uur zonder eten en drinken, dan scheren, dan die behandeling en vervolgens weer terug gejaagd naar hun weiland. En dan springt er nog wel eens een schaap tegen een van ons aan, tegen de hekken of komt ergens klem te zitten. Dit hield ook in dat zon 15 schapen dit ook niet levend doorkomen. Dus mijn begrafenisquadbike werd veelvuldig gebruikt. En in temperaturen van rond de 34 graden is dat niet echt een fris werkje!
De een-na-laatste dag zijn we met een aantal scheerders en de familie uit eten geweest in de lokale kroeg. Dit eindigde in een zeer gezellige avond met de nodige shots, aangezien de barvrouw ook in de shearingshed werkte.. Heb me wel eens beter gevoeld op een vrijdagmorgen haha.
Gelukkig hoefde ik maar een halve dag te werken en na de pannenkoeken was de kater wel verdwenen. Met de familie naar Melbourne gereden voor een 'flashpack'-weekend! Jacks' moeder was jarig en zij gingen luxe uit eten. Ik heb die avond op de kinderen gepast. De volgende dag gezellig in Melbourne gewinkeld, filmpje gekeken en 's avonds met z'n allen uit eten geweest. Soort tapas idee maar dan bij de chinees, zeer smakelijk!! En ik mocht absoluut niets betalen...
Vond het erg jammer om afscheid te nemen, maar ik wilde ook wel weer graag verder reizen! Ik heb de familie als afscheidskado de film bruce almighty gegeven (weet dat je het niet zo schrijft, maar vanwege alle blauwe plekken) en een bordje met een schaap en sheep next 1400km omdat ze zo'n enorm grote boerderij hadden. Tot slot ook gedag gezegd tegen mijn nickname. Ze konden Jorien niet onthouden en Jo vonden ze niet leuk. Dus ze noemden me Uri (alla Uri Gellar alleen spreek je het uit als Youri) Waar het vandaan kwam weet ik niet... Heb geen lepeltjes omgebogen ofzo.
De eerste dagen in Melbourne waren zeer warm en benauwd. Wat uiteindelijk donderdag resulteerde in flinke onweersbuien. Ik was net op tijd terug in het hostel toen het begon te hozen! De straten stond compleet blank en andere backpackers vertelde dat ze 100 meter verderop de straat over staken en tot aan hun knieen in het water stonden!!
Melbourne is een erg leuke stad met veel gezellig bars en cafeetjes.
Ook heb ik Maria weer gezien, was erg gezellig! Ik blijf nog een week hier in Melbourne en dan door naar onder andere Tasmanie, Canberra en dan Sydney.
Ohja woensdag liep ik door een van de winkelstraten, word ik ineens bij mijn backpack gegrepen. Ik dacht dat ik overvallen werd! Blijkt het een NL meisje te zijn waar ik in NZ die 2-daagse wandeling mee heb gedaan. Gezellig met haar wat gedronken aan de Yarra-river. Voelde net of ik aan de IJssel zat op een warme zomeravond! En dat zijn van die momenten dat je iedereen in NL wel erg mist hoor! Maar heb nog een aantal kilometertjes te gaan hier in Australie en moet echt wachten tot het wat beter weer wordt... Vandaag is het rond de 20 graden en ik bevries bijna... Heb ook wel medelijden met jullie, de uitvinder van de anti(winter)depressiva zal zo ongeveer wel de enige zijn die nog lacht vanwege al die sneeuw!
Sterkte!! xx
hier een update vanuit een regenachtig Melbourne!
Vorige week heb ik het boerderijleven gedag gezegd. De afgelopen weken stonden daar vooral in het teken van schapen scheren, ze behandelen tegen luizen en vliegen, ze ontwormen en in mijn geval blauwe plekken verzamelen. Hoe het komt weet ik niet, maar met schapen werken leverde me veel blauwe plekken op. En heb ook weer mijn 'verpleegkundige' kant kunnen gebruiken, aangezien een hechting los was geschoten en ik haar opnieuw mocht hechten. Nou gaat dat niet zo precies als bij ons mensen. Ongeveer 1 cm vanaf de rand van de wond, zeer grove naald en hechten maar!
Dat hele scheren gedoe is best stressvol voor die schapen. Eerst worden ze binnengebracht door ons. Vervolgens minimaal 36 uur zonder eten en drinken, dan scheren, dan die behandeling en vervolgens weer terug gejaagd naar hun weiland. En dan springt er nog wel eens een schaap tegen een van ons aan, tegen de hekken of komt ergens klem te zitten. Dit hield ook in dat zon 15 schapen dit ook niet levend doorkomen. Dus mijn begrafenisquadbike werd veelvuldig gebruikt. En in temperaturen van rond de 34 graden is dat niet echt een fris werkje!
De een-na-laatste dag zijn we met een aantal scheerders en de familie uit eten geweest in de lokale kroeg. Dit eindigde in een zeer gezellige avond met de nodige shots, aangezien de barvrouw ook in de shearingshed werkte.. Heb me wel eens beter gevoeld op een vrijdagmorgen haha.
Gelukkig hoefde ik maar een halve dag te werken en na de pannenkoeken was de kater wel verdwenen. Met de familie naar Melbourne gereden voor een 'flashpack'-weekend! Jacks' moeder was jarig en zij gingen luxe uit eten. Ik heb die avond op de kinderen gepast. De volgende dag gezellig in Melbourne gewinkeld, filmpje gekeken en 's avonds met z'n allen uit eten geweest. Soort tapas idee maar dan bij de chinees, zeer smakelijk!! En ik mocht absoluut niets betalen...
Vond het erg jammer om afscheid te nemen, maar ik wilde ook wel weer graag verder reizen! Ik heb de familie als afscheidskado de film bruce almighty gegeven (weet dat je het niet zo schrijft, maar vanwege alle blauwe plekken) en een bordje met een schaap en sheep next 1400km omdat ze zo'n enorm grote boerderij hadden. Tot slot ook gedag gezegd tegen mijn nickname. Ze konden Jorien niet onthouden en Jo vonden ze niet leuk. Dus ze noemden me Uri (alla Uri Gellar alleen spreek je het uit als Youri) Waar het vandaan kwam weet ik niet... Heb geen lepeltjes omgebogen ofzo.
De eerste dagen in Melbourne waren zeer warm en benauwd. Wat uiteindelijk donderdag resulteerde in flinke onweersbuien. Ik was net op tijd terug in het hostel toen het begon te hozen! De straten stond compleet blank en andere backpackers vertelde dat ze 100 meter verderop de straat over staken en tot aan hun knieen in het water stonden!!
Melbourne is een erg leuke stad met veel gezellig bars en cafeetjes.
Ook heb ik Maria weer gezien, was erg gezellig! Ik blijf nog een week hier in Melbourne en dan door naar onder andere Tasmanie, Canberra en dan Sydney.
Ohja woensdag liep ik door een van de winkelstraten, word ik ineens bij mijn backpack gegrepen. Ik dacht dat ik overvallen werd! Blijkt het een NL meisje te zijn waar ik in NZ die 2-daagse wandeling mee heb gedaan. Gezellig met haar wat gedronken aan de Yarra-river. Voelde net of ik aan de IJssel zat op een warme zomeravond! En dat zijn van die momenten dat je iedereen in NL wel erg mist hoor! Maar heb nog een aantal kilometertjes te gaan hier in Australie en moet echt wachten tot het wat beter weer wordt... Vandaag is het rond de 20 graden en ik bevries bijna... Heb ook wel medelijden met jullie, de uitvinder van de anti(winter)depressiva zal zo ongeveer wel de enige zijn die nog lacht vanwege al die sneeuw!
Sterkte!! xx
-
13 Februari 2010 - 12:32
Mark:
Hee zus,
Ja, zoals velen hier in nederland ben ik sneeuw ook al wel weer dikke zat. Omdat het koude/sneeuwige weer zo lang vol houdt moeten nu werkzaamheden ook gewoon doorgaan. Dus: 's ochtends de bus in en met een stootijzer een gat slaan in de bevroren grond om vervolgens eindelijk de werkzaamheden uit te kunnen voeren. Ook het zout is hier in nederland op, dus strooien gebeurd alleen nog op de plekken waar het erg nodig is! Verder blijft het gewoon rustig in nederland. Morgen vieren we de verjaardag van oma!
Maak er daar nog ff wat van en dan zien we je (steeds) snel(ler) weer!
Groetjes van je kleine broertje -
13 Februari 2010 - 13:01
Sheila:
Hihihi.. Uri! Dat vind ik nou grappig! Daar ga je dus niet zomaar vanaf komen, he? :-p
Xxx -
14 Februari 2010 - 10:26
Bert:
Hoi Jorien,
Ik ben ook net geschoren door Sandra, maar ik had flink wat valium ingenomen van te voren en had gelukkig dan ook geen problemen met het komen vastzitten tussen spijlen of andere narigheid! Uiteindelik hadden we eigenlijk nog best wel een goed gesprek! Ik ben trouwens blij met de sneeuw; eindelijk weer eens een echte winter. -
16 Februari 2010 - 08:29
Elise:
Hee koukleumpje! We zullen wat warmer weer voor je regelen als je terugkomt hoor. Goed om te horen dat je holland zo af en toe toch wel mist.. Maar eerst nog maar even opwarmen daar.
Respect voor je schapenskills trouwens hoor, klinkt best rough!
Je hebt nog leuke dingen op het programma zeg. Tasmanie moet ook erg mooi zijn, zo leek het althans op de foto's van Brians ouders.
Wij zijn net terug van een heeerrrlijke wintersport in Oostenrijk. Vandaag staat de Cuijkse kroegentocht op het programma, jahaa het is hier carnaval! Brian is net begonnen op de spoedeisende hulp een eindje verderop, dus die mag alle strontzatte carnavalsvierders die onder de wagens komen of er af kieperen weer oplappen. Zo houden we elkaar mooi bezig!
Nou Uri, geniet van je volgende bestemmingen en ik sluit me aan bij Mark. Tot (steeds) snel(ler)!
KUS -
03 Maart 2010 - 13:41
Anneke:
Hey Jorien!
Wat leuk om al je verhalen steeds te lezen! Hier is het zonnetje na al die maanden voorzichtig aan het doorbreken, gelukkig... We hebben nu zo vaak sneeuw en dooi gehad, dat zelfs ik het zat ben en gewoon lente wil!! Trekken je blauwe plekken al een beetje weg? Heb je eindelijk geen patienten die je meppen, krijg je een kudde schaapjes over je heen ;p hihi! Inmiddels ben ik hier begonnen met de opleiding obstetrie-verpleegkunde: erg leuk maar ook veel werk zeg! Maar nu het zonnetje zo af en toe over mijn huiswerk schijnt, is het best te doen...
Hoe lang mag je trouwens nog in Amerika blijven? Ben benieuwd! Als jij blijft schrijven, blijf ik netjes lezen!
Heel veel plezier!!!
x Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
